Zelfpijnigend vermogen

Het universiteitsblaadje van de VU in Amsterdam is voor één week omgedoopt tot Ad Vulva's en pakt uit met een special (pdf) over de toxische man, en nu zijn er ontegenzeggelijk veel toxische mannen, maar als het in zekere zin over dit onderwerp gaat kan je er arsenicum op innemen dat het gaat over toxische mannen van een zekere snit. Het lijstje is altijd even voorspelbaar als lui, en bevat doorgaans wel Trump en totale idioot Andrew Tate, maar eigenlijk nooit Vladimir Poetin of Yahya Sinwar. Het moet overzichtelijk blijven en het liefst overgeschreven kunnen worden van een blogje uit 2019, anders raakt de machine oververhit. Afijn, levert dit hilarische broddelwerkje op, met de titel 'De toxische man is een sluipmoordenaar'. Tussen de bedrijven door krijgt oprichter van de VU Abraham Kuyper (1837-1920) nog een sneer omdat hij met zijn achterlijke bakkes er een christelijk, negentiende eeuws wereldbeeld op nahield. "Abraham Kuyper stichtte de VU in 1880, om wetenschap te beoefenen vanuit een christelijk wereldbeeld, dat wil zeggen: de man als hoofd van het gezin, de man als machthebber (...) Het fundament van de VU is dus gebouwd op toxische ideeën over masculiniteit, dan is het niet zo raar dat de nazaten ervan zich manifesteren op deze universiteit." Als voorbeeld van dat laatste wordt dan weer Marlon Uljee aangehaald, een of andere knakker van de Vrijmoedige StudentenPartij die zo dogmatisch anti-woke is dat hij de uitspattingen van Dipsaus van weleer perfect spiegelt. Uljee zou zich niet thuisvoelen aan de VU vanwege 'de progressieve liberalen en hun Pride-vlag'. Inderdaad een beetje gejammer: de universiteit is er niet om jou je er thuis te laten voelen, de universiteit is er om je wat te leren en je te confronteren met ideeën, opvattingen en theorieën die mogelijk indruisen tegen je wereldbeeld. Dat gezegd hebbende: Uljee zou een schoolvoorbeeld zijn van iemand die niet kan omgaan met een pluriforme samenleving, wat grappig is, want dat impliceert dat de auteur dit wel kan, terwijl alle pluriformiteit dus mooi en goed is, zo lang het maar niet Uljee of diens kijk op zaken is. Zo divers mogelijk, zolang diversiteit maar over kleurtjes en genders gaat, en iedereen wel braaf op dezelfde manier redeneert om uiteindelijk tot dezelfde conclusie te komen. Dat is niet bijster tolerant hè, meiden.